Skip to main content

Dag 3

IJsvissen en Sneeuwscootersafari

Terwijl ik dit blog zit te typen dwarrelen de sneeuwvlokken naar beneden, vandaag sneeuwt het dus. Net als je denkt dat het Lapland plaatje niet mooier kan worden, is zojuist nog magischer geworden.

Vanochtend stonden we op met wederom mooi weer. Vandaag stond ijsvissen en sneeuwscooter safari op het programma. We bekijken de gear en bespreken wat mee gaan en wat niet. We hebben geleerd dat we zo licht mogelijk bepakt op pad moeten. Het zal een uitdaging worden om met de camerastabilisator achterop de sneeuwscooter te blijven zitten, maar we gaan het wel proberen. Het groepje mensen dat ging IJsvissen zag er overigens wel bekend uit! 😉

We hadden de meeste mensen al ontmoet de avond ervoor bij de noorderlichtsafari. De stemming zat er goed in. We hadden onze eigen gids Tina; die ervoor zorgde dat we de groep steeds konden inhalen en filmen en toch de excursie niet zouden storen.

Tina

Richard zat met de DIJ Ronin achterstevoren op de sneeuwscooter. Eigenlijk is dat niet te doen met losse handen op de sneeuwscooter maar dankzij Tina bleef hij erop zitten. Hij is knettergek natuurlijk maar het werkt wel.

Tegen 16.00 begon het te sneeuwen en wij besloten dat er ‘s middags weinig meer te filmen viel. Echter tegen de avond was het prachtig buiten en konden we het niet laten nog wat te filmen. Wat mooie besneeuwde bomen met lichtjes erin maakte het buiten echt sprookjesachtig. Nu sneeuwt het nog steeds terwijl ik zitten te tikken maar voor morgen staat weer een zonnige dag op de planning.

Sneewscooters in donker

Dag 4

Husky Safari

Het inderdaad weer zoning, na een lange en donkere winter, zelfs voor Lapland begrippen, zijn de weergoden zijn ons gunstig gezind tot nu toe. Vandaag gaan we een Husky safari filmen. Op weg naar de farm is het bijzonder mooi.

Eenmaal aangekomen bij de farm zitten de honden te huilen bovenop de hondenhokken. Wat een prachtige beesten.

Wij mogen overal filmen en wanneer de gasten arriveren kunnen we van start. De eerste run gaan we mee op sneeuwscooters. Ik mag achterop bij een beetje chagrijnig  kijkende Finse gids.

Richard mag achterin de slee. Maar al snel komen we erachter dat, dat misschien wat teveel van het goede was. De slee krijgt een vastloper en wij zakken een meter diep weg. Ik stond tot aan mijn heupen in de sneeuw en vroeg desondanks of ik wat kon doen. Na een paar keer gromde de meneer; ‘ Geef gas’ ! Whoehaa dat lukte we waren er uit. En er kon zowaar een knipoog af van de eerder wat grumpy meneer.

Nadat de gasten met de puppy’s geknuffeld hadden en wij dat natuurlijk allemaal vast hadden gelegd gingen we voor de tweede run. Ditmaal fungeerde ik al figurant en moest ik op de slee. En ging de gids achter mij aan zodat Richard vanaf haar slee kon filmen. Dit alles met de DIJ Ronin weer zodat we mooie stabiele beelden konden maken.

Richard besloot op een bepaald moment weer op de sneeuwscooter te stappen om beelden van de zijkant te maken. Het was een fantastische run…..totdat de sneeuwscooter wegzakte in de sneeuw en Richard een head first in de sneeuw maakte. Na wat gedoe stond hij uiteindelijk met Ronin en camera boven zn hoofd in de diepe sneeuw. Maar de apparatuur was nog heel.Gelukkig, redde de gids hem eruit en kwam alles goed. Een stukje verderop besloten de dame op de sneeuwscooter zelf de diepe sneeuw in te gaan naar een andere track. Richard moest dat stukje maar even lopen.

Daar ging hij hoor 1, 2, 3 stappen en toen ging het mis….hij zakte tot aan zn middel weg. Camera en Ronin boven z’n hoofd. Letterlijk ‘stuck in the middle’. Ik stond samen met de gids hulpeloos toe te kijken ik kon niet van de slee af, anders zouden de honden wegrennen. De situatie was zo hachelijk dat ik in de lach schoot totdat de tranen over mn wangen biggelde. Sorry Rich! Ik hoop niet dat je me hoorde tijdens je worsteling 😉

Toen Richard uiteindelijk heldhaftig op de sneeuwscooter stapte en zn shots toch maakte dachten de honden blijbaar in volle vaart naar huis te kunnen.

Ze gingen zo hard de laatste bocht door dat ik meteen afgestraft werd voor m’n lachen en zelf een duik in sneeuw nam. De Husky safari was uitdagend kunnen we wel zeggen!!